Mijn vriendin Wil 20-6-2007

Ik negeer mijn lichaam Met Spartaanse hardheid Mijn wil is sterk en heersend Waar is nu de zachtheid Die me in balans zal brengen Ik denk en ik doe Vaak omgekeerd ook Peinzend creëer ik nieuwe hoofdpijn Waarom ga ik door Wat drijft mij zo voort Ik groei en ik bloei En sterf langzaam weer af Steeds een klein beetje Door mijn denkende wil Die mij verder en verder leid Waar is dan mijn zachtheid Die mij de zoete geur van harmonie Doet ruiken over wuivende velden Van al wat reeds is En niet meer hoeft te worden Ik zocht en vond haar in mijzelf Ze woonde in mijn hart Geleid door mijn intuïtie Een oordeelloos wezen Van zich zelf ervarend leven Hier draait de film inzicht Getoond met levende heelheid Zonder vragen neutraal weergegeven Gekoesterde ervaringen Gezien door de eenheid in mijzelf Ik leef, ja ik leef En overdrijven kan ik ook In alles bevind zich een middenweg Als keuze uit legio zijpaden Naar het centrum van mijn zijn Ik laat mijn vermoeidheid toe Rome is niet in een dag gebouwd Surfen op de golven van creatie Word gekenmerkt door souplesse Ik blijf alleen staan door de juiste balans Anders sla ik te pletter Wordt ik overspoelt Happend naar adem Mijn oriëntatie kwijt Ik hoef alleen maar te gaan liggen. Liggend dein ik mee De stroom kan haar werk doen Ik rust uit en geniet Van mijn onbezonnen pogingen Naar dat wat ik al was. Nicole Recourt