De aan/uit knop

De aan/uit knop: Recht op verdriet Wist je dat niet Recht op het is klote Recht op het doet pijn Ik voel je hart huilen In sprekende lichaamstaal Het mag er allemaal zijn Troostende woorden achterwegen latend Luisterend is mijn gehoor Naar jouw eigen wijsheid Compassie zal mijn antwoordt zijn Je hoeft het niet aan te nemen Het is belangeloos en vrij Naast jou, met jou zijn Ook hierin is ik de andere jij Zonder mee te lijden Zie ik zonder oordeel Je innerlijke worsteling Strijd van ratio en overgave In het diepste van je dalen Geuren de schoonste bloemen Zal je ze plukken? Ook ik aanschouwde de diepte En het beviel me niets Scala’s overtuigingen passeerde Toch was er vertrouwen Diep verankerd vertrouwen Die leiden naar het weten Wat ik leek te zijn vergeten Ik lachte om me zelf Om krampachtige overleveringen Feuilletons aan soaps flitste Hadden het hoogste woord Had alle afleveringen al gezien en herinnerde een magische knop een lichtende schakelaar van aan/uit volle overgave drukte innerlijke kracht Serene stilte was mijn beloning De vogels floten gewoon door In bomen ontlook het blad De kinderen wilde eten Wilde ik geen rust? Was ik anders allemaal vergeten Voor alles is een tijd We zijn tenslotte een eeuwigheid Nasaya