Levensstroom van loslaten

Levensstroom van loslaten Door Nicole Recourt d.d. 28 oktober 2006 elfentuin@gmail.com Water glijdend over stenen Als doorzichtig leven verder stromend Takken en bladeren meevoerend Soms vertroebelt door modder Stromend van hoog naar laag Zuiverend en in kracht aannemend Nooit op zoek en nooit vindend Glad als een spiegel in stilstand Vangt het de warmte van de zon Om te exploderen als duizend diamanten In ene zie ik mijn gezicht In ene zie ik jouw gezicht Wie zijn wij zonder afbeelding Wat houd vormloos in Vormloos stromen tot De vorm loos gaat Bladeren en takken meeslepend Vertroebelde blikken door modder Verdrinkend onder zware lasten Van egoische bagage Zakkend naar de bodem van de ziel Om daar onszelf te ontdoen En de last daar te laten Om vervolgens te drijven Moeiteloos en licht Langs de rotsblokken op onze reis Pogingen om te zwemmen stakend Na vele keren stoten en pijn doen Het leven stroomt zonder oordeel verder Alle vormen komen voorbij Water wat slechts water is Leven wat slechts leven is Bladeren vallen dwarrelend in haar In herfstkleuren afstervend Het is niet goed of slecht Het is loslaten Wat blijft is bewustzijn Gelouterd en gezuiverd bewustzijn Gezien en beschenen door vele vormen Zag ik jou gezicht Zag jij mijn gezicht Zonder oordeel schoon en zuiver Gaan we mee met de seizoenen In een eindeloze cyclus Die eeuwig stroomt Zullen we watervallen? Nasaya