Sterven om gezien te worden d.d. 27-07-2007

Zomaar een tuin in parijs Gevuld met grijs betonnen graven in vele afmetingen Waar versteende vrouwen gesluierd waken Met de rust van de overgegane omgeven door bloemen Het is een plek van beschouwing en berouw Van stilte, liefde en aandacht Bomen wuiven als stille getuigen in de wind Tussen de koude stenen Omgeven door de warmte van dierbaren Een tuin waar vrouwen de planten wateren De graven poetsen en bruine blaadjes verwijderen Sommige lezen een boek voor De oude man harkt zwijgend het grind En de doden luisteren Er is aandacht en erkenning Was die er ook tijdens hun leven? Waar mensen elkaar gejaagd voorbij rennen Erkenning volgt vaak na de dood Alsof door het rennen de aandacht onzichtbaar was En eerst moest sterven om gezien te worden Zou het niet mooi zijn als je het nu zag Als je jezelf en de ander nu echt zag In alle kleine liefdevolle gebaren en attenties In genieten van de creatie waarin de ziel zich toont Moeten we eerst sterven om elkaar echt te zien?