Sorella

Je oren reiken voorwaarts Tonen je onbevangen zijn Je vacht is gehavend Eenzaamheid liet sporen na van venijn Kwijnend was je lot Tot ik je hoorde roepen Eenzaam en koud in de nacht We zijn weer samen net als toen In stilte sprekend de rust van de leegte Hoe dankbaar stroomt mijn hart De liefde die jij mij toont Ik huil helende tranen Voor jouw onbetaalbare gift Mogen onze dagen samen vreugde brengen In aardse diepe kracht Mag het voorouders bemoedigend doen knikken Met instemmende oerklanken van oorspronkelijkheid Die ons leiden uit het donkere onderrijk van verstikken Jij riep de sjamane in mij en samen rijden wij Ja roepend weer uit Door steppes en de toendra’s galopperend met de wind Beschenen door de volle zilveren maan Ik verwelkom je terug in mijn leven lief paard Sorella en je kleine dappere vriendje Stoffel Samen spelen we zoals bedoeld vanuit de Ene Ik was even weg en jij was nooit verdwenen Ik hou van jou en kan niet anders Dan mij openen voor de stem uit het dierenrijk In stilte zal ik luisteren Je beschermen en liefhebben De wijsheid van je oude dag Mijn beloning is je glanzende blik Je herkennende roep Samen blazen we je vurige passie leven in Onstuimige bokkensprongen na het rollen in zacht zand Nieuwe gebieden verkennen struinend door het woud Je hoofd berustend op mijn schouder Je wijsheid groter als menig ouder Wijsheid die gedeeld wil worden met zij die verloren De innerlijke kracht van zijn Voel diep respect voor wat jij mij het mensensoort toont Genees en rust in vertrouwen Warmte en geborgenheid komen je toe De cirkel is rond het inzicht is helder Als een nieuwe ster die de weg wijst Naar eenheid met al dat is.